«گاهي آدم‌ها فقط مسئول خودشان هستند، گاهي مسئول خودشان هستند به علاوه‌ي خانواده‌اي که دارند؛ گاهي مسئول گروه، قبيله، طايفه، قوم يا ... هستند که به آن تعلق دارند، گاهي هم به واسطه‌ي يک حکم، مسئول خدمت‌رساني به يک شهر، استان، منطقه، کشور و ... خواهند بود. در اين صورت، وقتي مسئول يک کاري مي‌شوند؛ يعني مسئوليت آن را قبول مي‌کنند؛ و اين قبول مسئوليت به اين معناست که وقتي تصميمي اتخاذ مي‌کنند؛ ممکن است بازتابش سطح گسترده‌اي از جامعه‌ي انساني را تحت تاثير قرار دهد! به همين اعتبار، تصميمات يک مدير بايد به گونه‌اي باشد که همه‌ي جوانب در آن در نظر گرفته شود.» جلسه‌ي شوراي اداري استان روز پنجشنبه 28 فروردين ماه در شهرستان رزن با اين جمله‌ي استاندار جمع‌بندي شد. جمله‌اي که بيش از تاکيد بر اتخاذ «تصميم»، موکد بر «تصميم درست» و «تصميم مسئولانه و پاسخگويانه» دارد.
دليل براي انجام دادن يا ندادن!؟
هزار و يک دليل مي‌توان تراشيد براي انجام کار؛ و هزار و يک دليل هم مي‌توان تراشيد براي انجام ندادن کار! اگر استاندار بخواهد در چهارچوب وظايف خود عمل کند، شايد مديريت استان و هماهنگي دستگاه‌هاي اجرايي مهمترين وظيفه‌ي او بعد از برگزاري انتخابات و اداره سياسي - امنيتي استان باشد.
اين‌ها را به اختصار عرض کردم که نتيجه بگيرم اگر استاندار يک استان، عملکرد خود را ختم به برگزاري جلسات، کارگروه‌ها، کميسيون‌ها، حضور در همايش‌ها و ... کند، کم‌کاري قانوني و ترک فعل توسط وي صورت نگرفته است! و کسي او را مواخذه نخواهد کرد. در عوض اگر استانداري در بخش اقتصادي حساسيت نشان دهد؛ گاهي شبهاتي هم ممکن است به ايشان وارد کنند.
اينجاست که تفاوت استاندارها با هم نمايان مي‌شود؛ در واقع؛ اگر استانداري بخواهد استان محل خدمتش توسعه پيدا کند، بايد پا را فراتر از اين‌ها بگذارد و شروع کند وارد ميدان عمل شده و کار توسعه را با همکاري تمام ارکان حاکميت اعم از نمايندگان مجلس؛ روحانيت و ائمه جمعه، دستگاه قضايي، بخش خصوصي و ... پي بگيرد.
پنجشنبه‌هاي سفر و از ياد نرفتن
روز پنجشنبه 28 فروردين ماه سفر استاني استاندار و هيئت همراه به شهرستان رزن بود، در کمتر از يک ماه دومين سفر به اين استان محقق شد. اين سفر 60 مصوبه داشت. (يا همان تصميماتي که گرفته و مقرر مي‌شود که در يک مدت زمان معين اجرايي شود) مصوباتي که در سفر بعدي که شايد به همين زودي‌ها باشد دوباره مورد پيگيري قرار خواهد گرفت. اما در اينجا مساله‌اي که اهميت دارد و استاندار به آن تاکيد مي‌کند اين است که اين سفرها مستمر، مداوم و با برنامه باشد. نگاه استاندار اين است که نشستن پشت ميز، کارها را جلو نمي‌برد، و بايد معاونان استاندار، مديران کل ستادي، مديران کل اجرايي و ... هر پنجشبه در شهرستان‌ها حضور پيدا کنند و با تقسيم کار در حوزه‌هاي مختلف کاري وارد شده و در نهايت غروب پنجشنبه در جلسه شوراي اداري فعاليت‌هاي روزانه را جمع‌بندي و مصوباتي جهت پيگيري اعلام کنند. اين اتفاق، رخداد مهم و موثري در حرکت متوازن توسعه استان خواهد بود.
شوراي اداري يا «گيربازار»
ادبيات شفاهي ايران در برهه‌هاي زماني مختلف، گزاره‌ها و ترکيباتي را در خود مي‌آفريند که کاربرد عمومي و کوچه‌بازاري دارد، يکي از آن‌ها «گيربازار» است. معناي «گيربازار» در يک کنش مثبت؛ يعني اينکه فرد يا جرياني به شدت پيگير يک موضوع هستند. آنچه در شوراي اداري در شهرستان رزن رخ داد، «گيربازار» بود. البته اين گيربازار از آنجايي شروع شد که استاندار در جلسات اول شوراي اداري؛ بدون هماهنگي قبلي؛ از مديران خواست تا عملکرد زير مجموعه خود را تشريح و تبيين کنند، و متکي به جزوه و اطلاعات و فلش و پاورپويت نباشند! اين کار به صدا درآمدن زنگ خطر براي مديراني بود که تسلط آماري به‌روزي نسبت به زير مجموعه خود نداشتند.
از همانجا کار دست مديران آمد که بايد در هر لحظه اشراف کامل نسبت به تمام بخش‌هاي تحت مديريت خود داشته باشند. در جلسه شوراي اداري در شهرستان رزن هم اين اتفاق افتاد، رئيس جلسه اينقدر درباره‌ي موضوعات سوال مي‌پرسيد تا به نتيجه دلخواه برسد. اين مدل «گيربازار» به مديران اين نکته را متذکر شد که با انداختن توپ در زمين ديگران نمي‌توانند عمر مديريتي خود را طولاني کنند! يا بايد کار انجام دهند، يا صندلي را براي فردي که مي‌تواند کار انجام دهد خالي کند!
جمع‌بندي سفر اينکه، انشالله هر پنجشنبه، استاندار به يک شهرستان سفر مي‌کند و احتمالا اين مدل حضور در شهرستان‌ها تا زماني ادامه پيدا کند که مصوبات به نتايج مطلوبي برسند.