به گزارش آفتاب صبح، پیرمحمد ملازهی در گفت‌وگو با ایسنا در ارزیابی از نتایج سفر وزیر امور خارجه کشورمان  به هند اظهار کرد: هند به شدت نیازمند دریافت انرژی از حوزه خلیج فارس است، اما یک واقعیتی وجود دارد که باید به آن توجه خاصی کنیم و آن، این است که شرکت‌های بزرگ نفتی هند می‌توانند در دو جهت با ما همکاری کنند، یکی در بخش به اصطلاح خرید نفت از ایران و دیگری سرمایه‌گذاری در بخش بالادستی و اکتشاف و بهره‌برداری از منابع نفتی که در این دو بخش شرکت‌های هندی توان مالی و تکنولوژیکی را در اختیار دارند.

وی تصریح کرد: اما این شرکت‌ها به نوعی نسبت به تحریم‌های آمریکا بعد از خروج از برجام حساس هستند و به نظر می‌رسد که شرکت‌های بزرگ نفتی و بانک‌های بزرگ هند جرات نکنند که به راحتی در جهت دور زدن تحریم‌ها عمل کنند آن‌هم با توجه به مراوداتی که با آمریکایی‌ها دارند.

این کارشناس مسائل منطقه افزود: البته در بخش‌های دیگر، شرکت‌های کوچک نفتی یا بانک‌های کوچک که به نوعی ارتباطات خاصی با آمریکا ندارند این امکان وجود دارد که با حمایت دولت هند بتوانند با ایران همکاری داشته باشند.

ملازهی همچنین با اشاره به سرمایه‌گذاری هندی‌ها در چابهار گفت: براساس توافق سه جانبه ایران، هند و افغانستان شرکت‌های بزرگ از جمله شرکت‌های پتروشیمی باید فعالیت و سرمایه‌گذاری کنند اما به نظر نمی‌رسد دولت هند در موقیعتی قرار داشته باشد که شرکت‌ها را برای ادامه فعالیت تشویق کند.

وی ادامه داد: در حال حاضر یکسری تردیدهایی نسبت به سرمایه‌گذاری شرکت‌های هندی در چابهار و  حتی شرکت چینی وجود دارد، به هر حال این واقعیت را باید پذیرفت که این شرکت‌های بزرگی که با آمریکا کار می‌کنند منافع خودشان را در نظر می‌گیرند.

این تحلیل‌گر مسائل شبه قاره همچنین بیان کرد: بهترین حالت همین است که وزیر خارجه کشورمان طی سفرهایی به کشورهای مختلف شرایط را برای مقامات  این کشورها توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان  به رغم فشار آمریکایی‌ها مناسبات را ادامه داد.

ملازهی اظهار کرد: وزارت خارجه ما نگاه واقع بینانه‌ای به مسائل دارد و مشکلات را بهتر از بخش‌های دیگر قدرت سیاسی در ایران درک کرده و می‌داند مشکلات چیست و شرکت‌های خارجی تا چه اندازه می‌توانند همکاری کنند یا نمی‌توانند با ما همکاری داشته باشند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: درواقع راه حل همین است که وزارت خارجه در پیش گرفته اما خیلی نباید خوش‌بین بود که در سطح انتظارات ایران این کشورها و شرکت‌ها بتوانند همکاری کنند، باید همین واقعیت‌ها را پذیرفت و راه حلی برای آن پیدا کرد.