کد خبر : 106005 تاریخ : ۱۳۹۷ دوشنبه ۲۸ خرداد - 14:42
علی مختاری، مدیر بیمه‌های مهندسی‌و‌خاص کوثر عنوان‌کرد: تقویت مدیریت ایمنی اهرم کاهش خسارت علی مختاری، مدیر بیمه‌های مهندسی و خاص شرکت بیمه‌کوثر در گفت‌و‌گو با خبرنگار اخبار پولی‌مالی ضمن بررسی جایگاه و مشکلات صنعت بیمه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی در مورد فعالیت این شرکت در این زمینه مطالبی را ارایه می‌کند.

 

به گزارش آفتاب صبح، علی مختاری، مدیر بیمه‌های مهندسی و خاص شرکت بیمه‌کوثر در گفت‌و‌گو با خبرنگار اخبار پولی‌مالی ضمن بررسی جایگاه و مشکلات صنعت بیمه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی در مورد فعالیت این شرکت در این زمینه مطالبی را ارایه می‌کند.

 

1-جایگاه صنعت بیمه در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی کجاست ؟

با توجه به اینکه کشور ما از نظر ذخایر نفت و گاز جزو پنج کشور اول دنیا محسوب می‌شود ، بازار مناسبی برای توسعه صنعت بیمه به حساب می‌آید. اکتشاف میادین جدید نفت و گاز در سال‌های اخیر، فرآیند توسعه آن‌ها و تبدیل نفت خام به محصولات متنوع در صنایع پالایش و پتروشیمی همگی قابلیت بیمه شدن را دارند. لیکن فعالیت در بخش بیمه‌های انرژی باتوجه‌به پیچیدگی، مقدار و شدت ریسک‌های موجود و سرمایه‌های بالا در حال حاضر متناسب با میزان بیمه‌ای که شرکت‌های بیمه صادر می‌کنند نیست.

ازجمله مشکلات مهمی که علاوه‌بر موارد ذکر شده می‌توان به آن اشاره کرد، بحث واگذاری ریسک دراین حوزه بیمه‌ای است. همان‌طور‌که آگاهی دارید هر شرکت بیمه ظرفیت نگهداری محدودی دارد که توسط بیمه مرکزی اعلام می‌شود. این بدان معنی است که ظرفیت نگهداری هر یک از شرکت‌های بیمه داخلی به تنهایی برای تهیه پوشش بیمه‌ای و پشتیبانی از همه سرمایه‌های موجود در صنعت نفت کافی نیست. از طرفی حتی با فرض وجود ظرفیت لازم، تجمع و نگه‌داشتن همه ریسک‌ها در داخل کشور منطقی نیست. لذا بخشی از آن باید توسط بیمه‌گران بین‌المللی تحت‌پوشش قرار گیرد که باتوجه‌به تمایل نداشتن آنان برای فعالیت در صنعت ایران به ناچار تمام ریسک‌ها توسط بیمه‌گران داخلی تامین می‌شود. بنابراین به‌نظر می‌رسد باتوجه‌به شرایط موجود در حال حاضر تشکیل کنسرسیومی متشکل از چند شرکت بیمه بهترین راه برای پوشش ریسک‌های این صنعت است که خوشبختانه صنعت بیمه، قبلا این اقدام را انجام داده است.

2-سهم بیمه‌کوثر از بیمه‌های نفتی چقدر است ؟

اجازه دهید کمی به عقب برگردیم. همانطور که در سوال قبل توضیح داده شد، باتوجه‌به سرمایه پروژه‌های موجود در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی که از حد نگهداری اکثر شرکت‌های بیمه‌ای نیز بیشتر است، در سال‌های گذشته برای مقابله با تحریم‌ها و تقسیم ریسک در بازارهای داخلی، کنسرسیومی متشکل از هشت شرکت بیمه به نام "کنسرسیوم مشترک بیمه‌های انرژی"  با راهبری بیمه ایران تشکیل شد تا علاوه‌بر پوشش ریسک‌های بیمه‌گذار، واگذاری ریسک‌های بالاتر از ظرفیت نگهداری بیمه‌گران را مدیریت کند. هم اکنون این کنسرسیوم تقریبا به‌طور انحصاری در حوزه نفت، گاز و پتروشیمی فعالیت دارد و شرکت بیمه‌کوثر نیز توانسته است با رایزنی، در برخی از بیمه‌نامه‌های آن به عنوان عضو فرعی سهم بگیرد. سهم بیمه‌کوثر برابر سالنامه آماری از این بازار نزدیک به سه درصد است.

3-بیمه‌کوثر چه دستاوردهایی در حوزه بیمه‌های صنعت نفت داشته است؟

این شرکت از سال1394 به‌طور جدی به حوزه بیمه‌های نفت و انرژی وارد شد و با تشکیل اداره صدور بیمه‌های نفت و انرژی در بخش مدیریت بیمه‌های مهندسی و خاص، فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون موفق به مشارکت در ارایه خدمات به بزرگ‌ترین هلدینگ‌های نفت، گاز و پتروشیمی کشور شده است.

4-صنعت بیمه و فعالان آن چقدر با ریسک‌های صنعت نفت، گاز و پتروشیمی آشنایی دارند؟ و اصولاً به‌نظر جنابعالی دانش فنی نفتی چقدر در ارزیابی ریسک‌ها موثر است ؟

افزایش دانش و به‌روز‌رسانی مداوم آن در صنعت بیمه حایز اهمیت است و به‌دلیل ماهیت و پیچیدگی این رشته بیمه‌ای، نیازمند آموزش‌های مستمری در این بخش از صنعت بیمه هستیم. اگرچه در سال‌های اخیر پژوهشکده بیمه به‌منظور آموزش افراد متخصص دوره‌هایی را توسط شرکت‌های بیمه خارجی برگزار کرده، لیکن به‌نظر می‌رسد هدف شرکت‌های خارجی بیشتر بازاریابی برای  ورود به بازارهای بالقوه ایران بوده و بحث آموزش در اولویت بعدی آن‌ها قرار داشته است. بنابراین پیشنهاد می‌کنم پژوهشکده بیمه با همکاری موسسات معتبر بین‌المللی که تجربه مناسبی در بیمه‌های انرژی دارند برگزار کند.   

5-مهمترین مشکلات بیمه در صنعت نفت، گاز و پتروشیمی چیست؟

به‌دلیل بزرگی و پیچیدگی ریسک‌های حوزه انرژی، ایمنی فرایند از مهم‌ترین مسایل این بخش محسوب می‌شود و در شرایط کنونی کشور این موضوع می‌تواند این پروژه‌ها را تحت‌تاثیر قرار داده و باعث افزایش ریسک بیمه‌گران شود. لذا در این شرایط بیمه‌گران و بیمه‌گذاران باید تعامل و همکاری با یکدیگر داشته باشند و با استفاده از تجربه‌های مشترک خود، در ارزیابی مناسب ریسک‌ها، برای کاهش آن‌ها ازطریق شناخت مواضع آسیب‌پذیر و رفع آن اقدام کنند.