روسیه در کنار کره جنوبی ، آمریکا و . . . به جمع صاحبان اینترنت مستقل پیوست

 به گزارش آفتاب صبح و به نقل از روابط عمومی شرکت مخابرات ایران ، پوتین رئیس جمهور روسیه روز پنج شنبه لایحه استقلال روسیه از اینترنت جهانی را امضا کرد. به موجب این قانون تهیه کنندگان خدمات اینترنت نباید به سرورهای خارجی متصل باشند.

 از مهم ترین مفاد اصلی این قانون توسعه و بهره برداری از دامنه ملی و سیستم های مربوط به آن است که به منظور جلوگیری از خاموشی و قطعی سراسری شبکه اینترنت از سوی سرورهای خارجی در نظر گرفته شده است. ایران آنلاین گزارش کرده است : «به نوشته مسکو تایمز روسیه ، این اینترنت روسی Runet نام گرفته و قرار است از نوامبر سال ۲۰۱۹ (آبان ۱۳۹۸) اجرایی شود.

 گزارش خراسان حاکی است ، طی روزهای گذشته وقتی گوگل در اقدامی خودخواهانه به تلفن های همراه ایرانی ها دستبرد زد و پیام رسان های طلاگرام و هاتگرام را از آن حذف کرد ، خلأ اینترنت ملی یا همان شبکه ملی اطلاعات بیش از هر زمان دیگری احساس شد.

هم اکنون با گذشت ۱۴ سال از طرح اینترنت ملی و رفت و آمد دولت های مختلف هنوز این پروژه ملی به سرانجام نرسیده ، هرچند اقدامات مهمی در این زمینه تاکنون انجام شده است اما همچنان به هدف ترسیم شده نرسیده ایم. اینترنت ملی از کره جنوبی تا آمریکا پروژه اینترنت ملی محدود به ایران نیست و برخی از کشورها نیز در این زمینه اقداماتی را به انجام رسانده اند ، یکی از کشورهایی که در زمینه اینترنت بسیار پیشرفته است ، کره جنوبی است.

بنابرگزارشی که راه دانا داده است ، این کشور در تمام دنیا به داشتن اینترنت پرسرعت معروف است. کره جنوبی از سال ۱۹۹۰در زمینه اینترنت ملی زیرساخت های خود را تقویت کرد و به همین دلیل از لحاظ آمادگی الکترونیک و پهنای باند رتبه اول دنیا را برعهده دارد و در حدود ۸۰ درصد پهنای باند اینترنتی این کشور داخلی است. کشورهای دیگر از جمله آمریکا ، چین و انگلستان نیز در سال های گذشته پروژه مشابه شبکه ملی اطلاعات را در کشور خود به اجرا گذاشته اند.

نمونه جدید در خصوص اجرای شبکه ملی اطلاعات و اینترنت ملی ، روسیه است که هفته گذشته مجلس این کشور آن را تایید کرد و توسط رئیس جمهور نیز به امضا رسید.

 اینترنت ملی چیست؟

 اینترنت ملی که با نام های مختلفی از جمله شبکه ملی اطلاعات ، اینترانت ملی ایران و شبکه ملی اینترنت نیز شناخته می شود ، پروژه ای است که به منظور گسترش شبکه زیرساخت امن و پایدار ملی در ایران درنظر گرفته می شود ، بر اساس تعریف مصوب در تبصره ۲ ماده ۴۶ قانون برنامه پنجم توسعه و مصوبه شورای عالی فضای مجازی در سال ۱۳۸۹ «شبکه ملی اطلاعات کشور ، شبکه ای مبتنی بر قرارداد اینترنت (آی پی) به همراه سوئیچ ها و مسیریاب ها و مراکز داده ای است به صورتی که درخواست های دسترسی داخلی و اخذ اطلاعاتی که در مراکز داده داخلی نگهداری می شوند به هیچ وجه از طریق خارج کشور مسیریابی نشود و امکان ایجاد شبکه های اینترانت و خصوصی و امن داخلی در آن فراهم شود. »