یک دست صدا ندارد

آفتاب صبح - میز نقد -یلدا خاکباز /کارشناس و فعال فرهنگی

نخست، تغییر سبک زندگی افراد است   به‌طوری‌که بیشتر از آنکه برگرفته از خواسته‌های فردی باشد، حاصل اهداف و خواسته‌های جامعه شده  است.

دومین دلیل، به گفته‌ مالکان این خانه‌ها هزینه حفظ و نگهداری و حتی مرمت این‌گونه بناها است که به‌طور مداوم به تامین بودجه نیاز دارد و این امر برخی مواقع خارج از توان اقتصادی مالک می‌باشد؛ از طرفی سازمانی مثل سازمان میراث‌فرهنگی ممکن است بخواهد با ثبت یک خانه آن را از تخریب مصون بدارد اما بنا به قانون مالکیت خصوصی بسیاری از مالکان اجازه ثبت نمی‌دهند. بر کسی پوشیده نیست که هر خانه به مثابه‌ی موزه‌ای از نمادها و نشانه‌های تاریخی و فرهنگی ماست و تا زمانی که حفظ خانه‌های تاریخی، به عنوان یک مولفه‌ فرهنگی، دغدغه همه افراد جامعه از جمله مسئولین و مردم نشود و نیز تعامل درست و اصولی بین نهادهای مرتبط و مردم شکل نگیرد، هربار شاهد ازبین‌رفتن خانه‌ها خواهیم بود. نکته‌ دیگر اینکه این تعامل از سوی سازمان فرهنگی، هنری شهرداری، میراث‌فرهنگی و مسکن وشهرسازی، و مردم در صورتی می‌تواند کارآمد باشد که صلاح و صرفه‌ی هر دو طرف در این مشارکت لحاظ شود.

 به عبارت دیگر، این چرخه زندگی شهری با همکاری و ایجاد بستر مناسب برای همکاری از سوی نهاد مربوطه و مشارکت شهروندان میسر می‌شود. مشارکتی که علاوه بر حفظ بناهای موردنظر صلاح و صرفه‌‌ی عمدتاً اقتصادی مالکین خصوصی آن بناها هم درنظر گرفته شده باشد. بعنوان مثال برای مالک امکان دریافت تسهیلات جهت تغییر کاربری مناسب و مطالعه شده توسط ارگان موردنظر در دسترس بوده و به این طریق بخشی از نیازهای(اقتصادی) مالک نیز پاسخ داده شود.

 به سخن دیگر، توجه به جنبه درآمدزایی خانه‌های تاریخی می‌تواند قدم موثری در راستای توسعه‌ی گردشگری باشد. هم‌چنان که رویداد 2018 این روزها بعنوان فرصتی بی‌نظیر پیش روی همه‌ی ما است و ایجاد این فضاها، مثلا به عنوان مهمان‌پذیر می‌تواند چنانچه مطرح شد هم برای مالک توجیه اقتصادی داشته باشد و هم در چرخه‌ی زندگی شهری موثر بوده و موجب ماندگاری هرچه بیشتر مسافران درشهر همدان گردد. در این راستا رسانه‌ها و فعالان فرهنگی می‌توانند نقش بسیار مهمی در بالا بردن مشارکت شهروندان و تغییر الگوی رفتاری داشته باشند، به شرط آنکه این تعامل با سازمان‌های مسئول دوسویه باشد

.