می‌بینیم که سه صندلی از هفت صندلی هیأت رئیسه فوتبال، تنها یک طالب و متقاضی دارد و پیش از برگزاری انتخابات هفته آینده صاحبش را پیدا کرده و باید بابت چنین انتخابات فشرده‌ای (!) به برگزارکنندگان آن تبریک گفت. شکل ماهوی قدرت در تشکیلات کنونی فوتبال ایران و باندهایی ریز و درشت، مانع ورود چهره‌های سر‌شناس و تأثیرگذار به آن می‌شود و اگر بخواهید از بیرون به آن رسوخ کنید، حکما باید به یکی از زنجیره‌های تقسیم قدرت در آن متصل شوند؛ فرمی مافیایی شبیه فیفای بلا‌تر.